Translation of "Γιούπιτερ" into Russian

Юпитер is the translation of "Γιούπιτερ" into Russian. Sample translated sentence: Ως τα τέλη του δεύτερου αιώνα Π.Κ.Χ., η Ρώμη είχε ταυτίσει τις κύριες θεότητές της με αυτές του ελληνικού πανθέου —τον Γιούπιτερ με τον Δία, τη Γιούνο με την Ήρα και ούτω καθεξής. ↔ К концу II века до н. э. римляне стали отождествлять своих главных богов с богами греческого пантеона — Юпитера с Зевсом, Юнону с Герой и так далее.

Γιούπιτερ
+ Add

Greek-Russian dictionary

  • Юпитер

    proper masculine

    Η αδελφή και σύζυγος του Γιούπιτερ, η Γιούνο, που συσχετιζόταν με τη σελήνη, θεωρούνταν ότι επέβλεπε όλες τις πτυχές της ζωής των γυναικών.

    Сестра и супруга Юпитера, Юнона, которую ассоциировали с луной, заботилась обо всех сторонах жизни женщин.

  • Show algorithmically generated translations

Automatic translations of "Γιούπιτερ" into Russian

  • Glosbe

    Glosbe Translate
  • Google

    Google Translate
Add

Translations of "Γιούπιτερ" into Russian in sentences, translation memory

Ως τα τέλη του δεύτερου αιώνα Π.Κ.Χ., η Ρώμη είχε ταυτίσει τις κύριες θεότητές της με αυτές του ελληνικού πανθέου —τον Γιούπιτερ με τον Δία, τη Γιούνο με την Ήρα και ούτω καθεξής.
К концу II века до н. э. римляне стали отождествлять своих главных богов с богами греческого пантеона — Юпитера с Зевсом, Юнону с Герой и так далее.
Ο κυριότερος από τους γηγενείς θεούς της Ρώμης ήταν ο Γιούπιτερ, ο αποκαλούμενος Όπτιμους Μάξιμους, δηλαδή ο κράτιστος και μέγιστος.
Главным среди исконно римских богов был Юпитер, которого называли Оптимус Максимус (Optimus Maximus), то есть наилучший и величайший.
Ο μεγαλύτερος θεός των πολυθεϊστών αρχαίων Ελλήνων, αντίστοιχος του Γιούπιτερ των Ρωμαίων.
Верховный бог греков, признававших существование многих богов; ему соответствует римский Юпитер.
Η αδελφή και σύζυγος του Γιούπιτερ, η Γιούνο, που συσχετιζόταν με τη σελήνη, θεωρούνταν ότι επέβλεπε όλες τις πτυχές της ζωής των γυναικών.
Сестра и супруга Юпитера, Юнона, которую ассоциировали с луной, заботилась обо всех сторонах жизни женщин.
Πιθανώς ένας επιπρόσθετος παράγοντας για την κατανόηση της φράσης «εκεί που είναι ο θρόνος του Σατανά» ήταν η εξέχουσα λατρεία του Δία, ή αλλιώς Γιούπιτερ, του κυριότερου θεού ανάμεσα σε όλους τους ειδωλολατρικούς θεούς και θεές.
Пергам был назван местом, «где престол Сатаны», возможно, и потому, что там процветало поклонение Зевсу, или Юпитеру,— главному богу в пантеоне языческих богов и богинь.
Η ρωμαϊκή τριάδα που αποτελούνταν από τον Γιούπιτερ (τον υπέρτατο θεό, το θεό του ουρανού και του φωτός), τη Γιούνο (σύζυγο του Γιούπιτερ που πιστευόταν ότι είχε την εποπτεία σε θέματα που αφορούσαν ιδιαίτερα τις γυναίκες) και τη Μινέρβα (θεά της χειροτεχνίας) αντιστοιχεί στην ετρουσκική τριάδα Τίνια, Ούνι και Μένρβα.
Римская триада, состоящая из Юпитера (верховного бога, владыки неба и света), Юноны (супруги Юпитера, покровительницы женщин и их жизни) и Минервы (богини-покровительницы ремесел и искусств), соответствует этрусской триаде, в которую входили Тин, Уни и Менрва.
Σχολιάζοντας περαιτέρω τις παγανιστικές αυτές επιρροές, ο Ρεό ρωτάει: «Και τι να πει κανείς για την Έσχατη Κρίση στην Καπέλα Σιξτίνα, το κυριότερο παρεκκλήσι του Βατικανού, όπου βλέπουμε τον γυμνό Χριστό του Μιχαήλ Άγγελου να εξακοντίζει την αστραπή όπως ο κεραύνειος Γιούπιτερ [ο πατέρας των ρωμαϊκών θεών], και τους Καταδικασμένους να περνούν τη Στύγα [τον ποταμό που σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες διέσχιζαν οι νεκροί] με τη βάρκα του Χάροντα;»
Говоря о таком языческом влиянии, Луи Рео задает вопрос: «А что тогда можно сказать о „Страшном суде“ в Сикстинской капелле — главной церкви в Ватикане,— в которой Микеланджело изобразил обнаженного Христа, мечущего молнию, подобно повелителю грома Юпитеру [отцу богов у римлян], и проклятых, переправляющихся через Стикс [реку, через которую, как считали греки, перевозили умерших] на лодке Харона?»
Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι λάτρευαν θεές της μοίρας, των οποίων οι δυνάμεις να χαρίζουν καλή ή κακή τύχη φαινόταν ενίοτε ότι επισκίαζαν ακόμη και το θέλημα των κυριότερων θεών τους, του Δία και του Γιούπιτερ.
Греки и римляне почитали богинь судьбы, которые якобы решали, кому выпадет удача, а кого она обойдет. Казалось, от этих богинь зависело больше, чем от воли верховных богов, Зевса и Юпитера.